Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με την Μαρία Κομνηνού, πρόεδρο του ΔΣ της Ταινιοθήκης της Ελλάδας και ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για τις «διαδρομές» που κάνει από τα βιβλία στο σινεμά και από το σινεμά στα βιβλία.
Την ρωτάω ποια είναι τα βιβλία της παιδικής της ηλικίας και η απάντηση έρχεται καταιγιστικά: Ιλιάδα, Οδύσσεια, Οιδίπους Τύραννος, Τρωάδες, μαζί με Κλασσικά Εικονογραφημένα, Πηνελόπη Δέλτα, «Τα μυστικά του βάλτου» και «Στον καιρό του Βουλγαροκτόνου», «Μόμπυ Ντικ» και «Πύργος» του Κάφκα, που τα μετέφραζε η μητέρα της, η κινηματογραφική κριτικός και μορφή της ελληνικής κινηματογραφικής σκηνής Αγλαϊα Μητροπούλου.
Το σπίτι της ήταν ένας βιβλιοφιλικός παράδεισος, όπου μπορούσαν να γίνουν οι πιο παράδοξοι συνδυασμοί. Εκεί, συναντούσε και συγγραφείς, φίλους των γονιών της, όπως τον Μυριβήλη, τον Βενέζη, την Μαργαρίτα Λυμπεράκη, τον Ιάκωβο Καμπανέλη, τον Μηνά Δημάκη, τον Γιάννη Νεγρεπόντη.
«Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ Πασά» της Ρέας Γαλανάκη και η «Αρχαία Σκουριά» της Μάρως Δούκα είναι μυθιστορήματα που αγαπά. Από τα βιβλία πηγαίνει στο σινεμά και από το σινεμά στα βιβλία. Ο Κάφκα και ο Μελβίλ την συνδέουν με τη μητέρα της. Το γαλλικό «νέο μυθιστόρημα» με την θεία της, την συγγραφέα Μόνα Μητροπούλου, ο Βασίλης Βασιλικός και οι συγγραφείς του μαγικού ρεαλισμού την συνδέουν με τους συμφοιτητές της στο Λονδίνο, όπου σπουδάζει τον καιρό της Δικτατορίας.